sanne

Week 1 - 27 januari

Wat heb je nodig om te leren?
Toen we antwoorden bespraken op deze vraag dacht ik aan
een Pyramide die ik ooit bij de maatschappijleer les heb gezien.
Nooit gedacht dat ik hem had onthouden. Iemand zei, soms leer je pas iets
wat je 10 jaar geleden hebt gehoord. Mijn vriend vertelde vervolgens dat je
voor sommige informatie soms nog niet klaar bent. Hij noemde het voorbeeld
van Disney films. Deze zijn als je ouder bent ook nog leuk om te kijken, omdat
er een gelaagdheid in zit en sommige lagen zie je als klein kind niet.
Soms heb nog niet genoeg informatie om iets te begrijpen of te snappen.
En soms heeft dit dan te maken met je leeftijd. Dit verklaard waarom ik in
groep 5 ben blijven zitten.

Ook hadden we het over wanneer je iets onthoud en wanneer je iets kunt toepassen. Op de middelbare werkte we altijd met OBIT. Na de les bedacht ik me dat je dit als volgt zou kunnen opdelen:
O - onthouden - informatie die van je korte termijn geheugen naar je lange termijn geheugen gaat
B- begrijpen - informatie die je kunt koppelen aan iets wat al in je langer termijn geheugen bestaat
I - integreren - informatie een plek geven in je grote geheel aan opslag en ook verwerken in je spieren
T - toepassen - informatie waar je minder met je hoofd over na hoeft te denken, maar in je lichaam en spier geheugen zit

Dit past bij het voorbeeld dat ik meenam, namelijk leren rijden. De theorie toets is informatie die ik moet onthouden.
Maar ook dat ik aan het begin moest onthouden waar de gas en rempedaal zat. Aan het einde bij de praktijk examen moet ik dit allemaal kunnen toepassen, dus moet het in mijn spiergeheugen zitten. Zelfde met een sport, of iets met kunst, zoals piano spelen. Onderweg naar huis zat ik te denken, waarom baseren we het onderwijs niet meer op lichamelijk dingen leren.
Met veel vakken zou dit wel gewoon kunnen. Behalve wiskunde, toch? Is wiskunde iets wat je alleen maar met je hoofd doet? Volgens mijn vriend wel. Hij zei dat je toch met je hoeft moet blijven nadenken het zit niet per se in een spiergeheugen.
En ik vroeg ook niet in je hand? Maar nee dat was niet zo... Wij met kunst zijn best veel bezig met ons lichaam, en hoe iets aan voelt. Intuïtie word ook veel gebruikt. Ik bedacht mij bij mijn vorige stage, misschien is dat de reden waarom veel leerlingen kunst zweverig vinden. Het idee van de samenleving dat je lichaam een object is dat aangestuurd word door het hoofd zit er dan toch in. Terwijl ik denk dat als we meer met ons lichaam zouden leren, we een heel ander, en misschien wel gezonder soort onderwijs, zouden hebben.

Maar goed dan kom ik altijd weer bij het probleem dat er te veel leerlingen zijn, te weinig docenten en te weinig geld en tijd... welkom bij het kapitalistische systeem.

Er zijn nog veel meer dingen waar ik over nadacht na deze les: motivatie, systemen en de veranderingen van systemen. Maar goed misschien komt dat volgende les nog wel.

Week 2 - 3 februari

Wanneer leren we?
Ik heb er over nagedacht om in plaats van te schrijven dit in te spreken, maar omdat ik schrijven juist wat lastiger vind, en ik me veilig genoeg voel op school om hier mee te oefenen, ben ik dit toch aan het typen.
Ik vond de tekst die we lazen erg moeilijk. Ik heb het niet goed kunnen volgen en begreep ook niet helemaal waar het over ging. Ik ga het nog wel een keer voor mezelf lezen, heb ik nu nog geen tijd voor gehad.
Het gesprek dat we daarna hadden met de hele groep, maar ook in het kleinere groepje vond ik wel interessant. We hadden het over het systeem, die vooral gericht is op het IK.
In ons groepje begonnen we met een stelling. stel er is één goede volgorde/manier, hoe kom jij daar dan achter? Vroeger was er één goede manier, die van je ouders of docent. Tegenwoordig moet ieder zijn eigen manier vinden en is er niet één antwoord. Toen kwamen we ook bij de vraag wanneer neem je dan iets aan van iemand? Wanneer is iemand autoritair? en zo dus ook bij de vraag ben je als docent een kenner of meer wegwijzer? Ik zie mezelf wel als kenner, maar ook zeker als wegwijzer. bijvoorbeeld met tekenlessen. Tekenen is zeker niet mijn sterkste kant. Ik kan wel uitleggen hoe je beter zou kunnen tekenen.
Daarna gaf ik een voorbeeld van buitenschools leren. De conclusie die we hieruit trokken was: om iets nieuws te leren moet je in een confrontatie zitten. Dit moet op jou juiste niveau zijn. Je moet je veilig genoeg voelen, maar het mag ook een beetje schuren. Daardoor ga je reflecteren waarom schuurt dit zo en daar leer je weer wat van. Deze situatie moet niet een te grootte stap zijn en je hebt ook een persoon nodig waarbij je je volledig veilig voelt.
Of ook wel: schuren maakt glans.
Tegelijkertijd dacht ik, dit is ook wel weer een heel tegenstrijdig idee met wat we op school doen. Ze willen juist dat we onze fascinaties zoeken en vinden waar je je zelf bij voelt passen. En dus een veilige situatie creëren en ik denk dat ik dat afgelopen jaar ook wel eens heb gedaan en daar ook zeker van heb geleerd. Zou je leren misschien effectiever zijn als je juist buiten je bubbel stapt?

Na de les had ik het met een vriendin over de tussenuren op de middelbare school. Wat zouden wij mogelijk geleerd hebben van de tussenuren? Ik dacht aan de supermarkt waar we heen gingen en het feit dat ik voor het eerst zelf moest gaan kiezen waar geef ik mijn geld aan uit?! En we hadden het over de sociale leer momenten, die vind je ook vooral in de tussenuren.