sem

31 Januari

De eerste samenkomst vond plaats in een lokaal dat voor mij bekend stond als het welberuchte ‘product lokaal’. Ik was een paar minuten te laat doordat mijn bus besloot dat mijn halte wel overgeslagen kon worden. Op het eerste gezicht was ik door mijn niet al te beste humeur dankzij mijn rugpijn en de bus situatie niet super enthousiast over de locatie. Ook aangezien het mij deed denken aan een compleet andere setting, en wij als DBKV hier niet vaak komen. Het voelde dus niet gelijk ‘vertrouwd’. Maar na een paar minuten begon ik de locatie meer te begrijpen. Het kleine lokaal waarin een kring gevormd was was de ideale setting om gesprekken op gang te brengen. Je bent dicht bij elkaar en kan elkaar zien. Die gesprekken vonden dus ook snel plaats. Er zijn veel dingen besproken maar wat mij vooral bij bleef was het gesprek over aanwezigheid, aangezien dit een ding is waar ik veel mee te maken zal krijgen in het aankomende semester. Wanneer ben je aanwezig? Waarom word de Extraverte leerling vaak als aanweziger dan de introverte leerling gezien? Maakt praten je aanweziger dan luisteren? Is praten dan belangrijker dan luisteren? Dit vind ik ook wel lijnrecht staan tegenover wat docenten verwachten van leerlingen in het (middelbaar) onderwijs. De leerlingen worden verwacht de hele dag te luisteren. Maar dat is wel minderwaardig dan praten?

Deze les had ik online vanuit thuis mee gevolgd (dank je Lara). Dit geeft weer een heel andere ervaring. Ik kon hier wel de kalmerende kracht van textiel er goed opmerken. Ik moest namelijk bloedprikken en daar heb ik een fobie voor dus ik voel me vooraf altijd heel erg gespannen. Dit keer viel voor mij de spanning wel mee, en ik denk dat dat mede komt door het daarvoor een uur bezig zijn met de handeling van het naaien. Ik vind dit een mooi voorbeeld van hoe dit vak ook buiten dit vak aanwezig kan zijn voor je.
Verder vond ik in de gesprekken ook mooi dat het leren van elkaar benoemd werd. Zoals Lara het ook noemde, het leren van je leerlingen. Dit deed mij denken aan situaties op bijvoorbeeld stage. Als je wat ouder bent ga je vaak moeilijker denken dan het is. Ik vind het dan erg mooi om te zien hoe jongeren dan soms met hele simpele oplossingen komen voor het probleem die dan goed werken. Helaas is niet elke docent voor het leren van je leerlingen, en werden de creatieve oplossingen van de leerlingen op mijn stage niet altijd even positief opgenomen. Ik sta er als docent/artist educator wel voor om dit juist aan te moedigen.
Ook ging het over de hechtheid van de groep. Bij voltijd voelde de groep wat hechter aan. Dit leek mij ook wel logisch aangezien wij meer tijd spenderen met elkaar. Maar staat de hoeveelheid tijd die je spendeert dan dus ook gelijk aan hechtheid?

Deze week hebben wij de Quilt aan elkaar gevoegd. We hebben besloten er het DBKdeken van te maken. Iedereen van DBKV kan er gebruik van maken wanneer zij het koud hebben of gewoon lekker iets vast willen houden. Deze les hebben wij het over neutraiteit in het onderwijs gehad. Ik ben het eens dat neutraliteit niet echt bestaat, maar ik vind wel dat waar het kan wij dit moeten behouden in het onderwijs tenzij er stricte regels komen over hoe je met niet neutraal onderwijs om kan gaan. Wanneer docenten vrij hun mening gaan geven in het onderwijs kunnen er juist leerlingen zich niet veilig gaan voelen. Naar mijn gevoel gebeurt dit ook al wel veel, dus ik vind zowieso dat er hier wel naar gekeken mag worden. Ik kan mij nog goed herinneren dat veel van mijn docenten op de middelbare school de meest rasistische dingen uit gekraamt hebben. Dit zou toch echt niet moeten kunnen in een klas waar ieder zich veilig moet kunnen voelen. Neutraliteit blijft een lastig onderwerp.